Ég geng þar sem enginn sér mig Spor mín hverfa í mjúkum draum Þokan vefur mig í silfur Og heimurinn heldur áfram án mín. Ljósin bregða mér, blikna og hverfa Sannleikur liggur í skugga Ég tala við vindinn, trúi stjörnum En enginn heyrir hvað ég vil segja. Í þokunni Er ég frjáls og föst í senn Dulræn, eins og endurómur Af rödd sem enginn man Í þokunni Get ég horft á heiminn Án þess að hann horfi til baka. Ég reyni að teikna mig í sandinn En öldurnar stroka mig út Allt sem ég var, allt sem ég vildi Hefur dofnað í ryki af gleymsku. Fólk gengur framhjá mér, brosir En augun þeirra sjá í gegnum mig Ég er spegilmynd án líkama Skuggi í landi sem krefst ljóma. Í þokunni Er ég hljóð sem enginn kallar Augnablik sem enginn man Mynd sem aldrei var birt Í þokunni Dansa draumar mínir í hljóði Á mörkum þess sem var og verður aldrei. Ég vil hrópa, rjúfa þögnina En rödd mín hljómar eins og stormur í glasi Hver mun sjá mig ef ég hvarf? Hver mun sakna þess sem aldrei var til? Gef mér augnablik þar sem ég má vera Ekki sterk, ekki falin, bara ég Slökktu á ljósunum, hættu að líta Og lærðu að finna mig í myrkrinu. Í þokunni Er ég alheimur undir yfirborði Stjörnukort úr brotinni sálu Ég er heill — þó þú sjáir mig ekki. Í þokunni Er von mín heitasti logi Sem lifir í skugganum, vakir í draumi

I walk where no one sees me My footprints disappear in a soft dream The fog web me in silver And the world goes on without me. The lights take me, blink and disappear Truth lies in the shade I talk to the wind, believe stars But no one hears what I want to say. In the fog Am I free and fixed at a time Mystical, like a rebuild Of a voice that no one remembers In the fog Can i watch the world Without looking back. I try to draw myself in the sand But the waves wipe me out All I was, all I wanted Has faded in dust of oblivion. People walk past me, smiles But their eyes see through me I am a reflection without a body Shadow in a country that requires a glow. In the fog Am I a sound that no one calls A moment that no one remembers A picture that was never published In the fog Dancing my dreams in silence On the boundaries of what was and will never be. I want to shout, breaking the silence But my voice sounds like a storm in a glass Who will see me if I disappeared? Who will miss what never existed?Give me a moment where I may be Not strong, not hidden, just me Turn off the lights, stop looking And learn to find me in the dark. In the fog Am I a universe under the surface Star card from a broken soul I'm complete - even though you don't see me. In the fog Is my hope hottest flame That lives in the shadows, watches in a dream